بررسی اثر روغن فرار برگ و سرشاخه های گلدار رزماری برحافظه اجتنابی غیر فعال در موش های سفید کوچک پیر وجوان

زمینه و هدف: در این مطالعه، اثر اسانس رزماری، به عنوان گیاهی سرشار از آنتی اکسیدان­های مختلف، روی حافظه موش­های سفیدکوچک پیر و جوان، با استفاده از دستگاه اجتنابی غیر فعال مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: در این مطالعه 5 گروه موش جوان و پیر به­طور مجزا انتخاب شدند (n = 8). موش­ها به مدت 7 روز متوالی بصورت زیر تحت تزریق داخل صفاقی قرار گرفتند: گروه­های 1 تا 4 به ترتیب200،400،600 و800 میلی­گرم بر کیلوگرم اسانس رزماری و گروه 5 مقدار 10 میلی لیتر بر کیلوگرم آب مقطر دریافت نمودند. یافته­ها: میانگین زمان تاخیر قدم­گذاری حیوانات هر گروه در روز چهارم در مقایسه با روز دوم همان گروه، در تمامی گروه­های جوان و پیر به صورت معنی­داری (P<0.05) طولانی­تر شد. از طرف دیگر میانگین زمان تاخیر قدم­گذاری در روز چهارم در تمام گروه­های جوان و پیر دریافت­کننده دوزهای مختلف اسانس نسبت به گروه کنترل خودشان به صورت معنی­داری(P<0.05) افزایش یافت. همچنین میانگین زمان تاخیر قدم­گذاری در روز چهارم گروه­های پیر دریافت­کننده دوزهای مختلف اسانس نسبت به گروه جوان دریافت­کننده دوزهای مختلف اسانس به صورت معنی داری(P<0.05) افزایش پیدا نمود. نتیجه­گیری: نتایج حاصل نشان داد که مصرف اسانس رزماری در تمامی گروه­های پیر و جوان باعث تقویت حافظه شده که این اثر در موش­های پیر مشهودتر بود.